Vaticaanstad, een land midden in Italiaans territorium, een enclave midden in Rome. Wie het Sint-Pietersplein bezoekt, beseft niet eens dat hij niet meer op Italiaans grondgebied staat. Niet de basiliek zelf, maar een poort aan de zijkant ervan is de eigenlijke toegang tot Vaticaanstad. De poort wordt permanent bewaakt door enkele leden van de wereldberoemde Zwitserse garde in hun kleurige uniform.
Waar buitenlanders niet bij stilstaan, is dat er heel wat Romeinen in Vaticaanstad werken. Dat geeft hun een aantal niet te onderschatten voordelen. Ze kunnen er goedkoper boodschappen doen, ze betalen lagere benzineprijzen en kopen er medicijnen die in Italiaanse apotheken veel duurder of zelfs gewoonweg niet te vinden zijn.
Saskia Balmaekers, de nieuwe gastauteur van Italia Magia, vertelt in haar weblog “over Italië en Italiaanse zaken”. Ciao Tutti is inmiddels ook een boek geworden. In haar verhaal “Vier op een rij” dat wij hier integraal publiceren, vertelt ze over de mysterieuze zuilen van Bernini op het Sint-Pietersplein.
De mysterieuze zuilen van Bernini
Het gebroken hart van Bernini zat hem niet dusdanig in de weg dat hij zijn werk voor het Sint-Pietersplein niet met het grootste vernuft kon uitvoeren. Over werkelijk alles is meer dan goed nagedacht; alles klopt tot in de kleinste details. Bernini was daar vanzelfsprekend meer dan trots op en hij liet anderen dan ook graag een staaltje van zijn bouwkunst zien.
Zijn geniale uitwerking zie je het beste als je op een van de brandpunten van het ellipsvormige Sint-Pietersplein gaat staan (die je tussen de obelisk en de fonteinen vindt); in het plaveisel aangegeven door een witte marmeren cirkel met de woorden CENTRO DEL COLONNATO, het centrum van de zuilengalerij.
Draai met je gezicht naar de zuilengalerij die zich het dichtst bij bevindt, knipper een paar keer met je ogen en verbaas je over Bernini’s bouwkunst: de vier rijen van de zuilengalerij staan nu zo perfect in het gelid, dat het lijkt of Bernini slechts één zuilenrij heeft geplaatst.
Of het overigens echt een idee van Bernini is geweest, daarover zijn de meningen verdeeld. Volgens veel historici zou paus Alexander VII zelf de hoogte en de vorm van de zuilenrij hebben bepaald en moest Bernini slechts zijn plan ten uitvoer brengen.
Wie het ook heeft bedacht, het resultaat is een vierdubbele zuilenrij die maar liefst 284 zuilen en 88 pijlers telt. De zuilen zijn stuk voor stuk precies twintig meter hoog en hebben een doorsnede van 1,6 meter. De binnenste zuilenrijen staan maar liefst 4,5 meter uit elkaar – om genoeg ruimte te hebben voor de koetsen van de kardinalen. Dat maakt het gezichtsbedrog van die enkele zuilenrij nog indrukwekkender!